Οστεοαρθρίτιδα & Άσκηση

Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μια αρκετά συχνή εκφυλιστική πάθηση των αρθρώσεων.

Χαρακτηρίζεται από την καταστροφή του χόνδρου των αρθρουμένων επιφανειών των οστών, καθώς και από τον σχηματισμό οστέινων σωματίων (οστεοφύτων) σε αυτές. Οι αρθρώσεις που προσβάλλονται συχνότερα είναι της σπονδυλικής στήλης, της λεκάνης, των δακτύλων της άκρας χειρός κ.ά.

Τα τυπικά συμπτώματα της πάθησης είναι ο τοπικός πόνος και η δυσκαμψία της άρθρωσης.

Η χορήγηση αναλγητικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων προκαλεί συνήθως μόνο παροδική ανακούφιση από τον πόνο.</p>

Η ορθή φυσική δραστηριότητα παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη και στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας.

Οι ασκήσεις θα πρέπει να έχουν ενεργητικό χαρακτήρα, αλλά δεν θα πρέπει να επιβαρύνουν ιδιαίτερα την άρθρωση.

Σε οστεοαρθριτικά γόνατα με συνοδό αστάθεια, η άσκηση βελτιώνει τη λειτουργικότητα της άρθρωσης, ενδυναμώνει τους μυς του γόνατος, ελαττώνει τον πόνο και σταθεροποιεί σε ικανό βαθμό το πάσχον γόνατο με τη χρήση ενός κυκλικού προγράμματος ασκήσεων ιδιοδεκτικότητας. ενδυνάμωση των μυών του γόνατος ενδυνάμωση των μυών του γόνατος.

Σε άτομα με οστεοαρθρίτιδα του ισχίου,η άσκηση έχει ωφέλιμη δράση στη μείωση του πόνου και στη βελτίωση της λειτουργικότητας της άρθρωσης.

Επίσης ευνοϊκά είναι τα αποτελέσματα της άσκησης και σε διάφορες άλλες εντοπίσεις οστεοαρθρίτιδας.

Συνιστάται συνήθως

• αερόβιου τύπου προπόνηση με αθλήματα όπως 
  το βάδισμα,η ποδηλασία, η κολύμβηση, το γκολφ κ.ά.,
• ασκήσεις με αντιστάσεις ήπιας επιφόρτωσης, καθώς και 
  ευλυγισίας,

ενώ το jogging και το τρέξιμο θα πρέπει να αποφεύγονται, γιατί επιβαρύνουν τις αρθρώσεις.

Είναι απαραίτητο όμως να μεσολαβούν ικανά διαστήματα ανάπαυσης ανάμεσα στις ασκήσεις.</p>

Εκτός από τη συμμετοχή σε ειδικά προγράμματα φυσικής δραστηριότητας, είναι απαραίτητη και η αντιμετώπιση της τυχόν παχυσαρκίας στον ασθενή, ώστε να μην επιφορτίζονται οι αρθρώσεις από το επιπλέον του κανονικού σωματικό βάρος.</p>